Inteligencja emocjonalna

Napiszę dziś o drugim rodzaju inteligencji. Inteligencja emocjonalna (IE) odnosi się do zdolności. Z tym, że jak sama nazwa wskazuje, dotyczy uczuć, a nie umiejętności czysto intelektualnych mierzonych ilorazem inteligencji. IE, wg Daniela Golemana, to zdolność rozpoznawania przez nas naszych własnych uczuć i uczuć innych, to zdolność motywowania się i kierowania emocjami naszymi własnymi i osób, z którymi łączą nas jakieś więzi.
ZA inteligencję emocjonalną odpowiadają inne części mózgu niż za intelektualną. Wg Golemana niedostatek IE u osób „inteligentnych intelektualnie”, sprawia, że zajmują one niższe szczeble w hierarchii społeczno- zawodowej od ludzi posiadających niższe IQ, ale wyższy poziom IE.



Goleman opisuje pięć podstawowych kompetencji emocjonalnych i społecznych człowieka inteligentnego emocjonalnie:
1. Samoświadomość – czyli umiejętność określenia, co w danej chwili czujemy, jak te uczucia wpływają na nas i na nasze otoczenia; także umiejętność oceny naszych zdolności i dobrze uzasadniona wiara we własne możliwości.
2. Samoregulacja – czyli, ogólnie mówiąc, panownie nad swoimi emocjami.
3. Motywacja – wg Golemana – zdolność przejmowania inicjatywy i doskonalenia się w drodze ku wytyczonemu celowi.
4. Empatia – inaczej współodczuwanie – to m.in. umiejętność spojrzenie na sprawy z perspektywy drugiego człowieka.
5. Umiejętności społeczne – to dobre panowanie nad emocjami w kontaktach z innymi i dokładne rozpoznawanie sytuacji społecznych oraz sieci powiązań, także bezkolizyjne utrzymywanie kontaktów z innymi i wykorzystywanie tych umiejętności w życiu zawodowym i osobistym.

Inteligencja szefa?

Na podstawie opisu Golemana można stworzyć portret „inteligentnego emocjonalnie” szefa.

1. Jest pewny siebie. Kiedy czuje do pracownika niechęć, złość albo wściekłość, natychmiast sobie to uświadamia.
2. Panuje nad swoimi emocjami. Chociaż ma ochotę wdeptać pracownika w ziemięm opanuje się i poprzestanie na dwudziestu minutach wrzasków.
3. Ma wysoką motywację. Natychmiast przejmuje inicjatywę, kiedy pomysł jego pracownika okazał się sukcesem.
4. Odznacza się wysoką empatią. Rozumie, jak bardzo podziwiają go współpracownicy i odwzajemnia się im szerokim uśmiechem.
5. Ma wysokie umiejętności społeczne. Bezkolizyjnie wykorzystuje w życiu zawodowym kontakty ze swoimi zwierzchnikami, a kontakty z podlegającymi mu pracownikami (!)– w życiu osobistym.